FIP u kota. Jak zapobiec tej groźnej chorobie?

17.10.2024
|
Autor: Monika Krzepina

FIP (z ang. Feline Infectious Peritonitis) to zakaźne zapalenie otrzewnej u kotów, choroba wirusowa wywoływana przez koronawirusa FCoV. Jest to jedno z najgroźniejszych schorzeń, jakie może dotknąć koty, zwłaszcza młode osobniki lub te z obniżoną odpornością. FIP jest trudny do wykrycia i bardzo często śmiertelny, co sprawia, że zrozumienie tej choroby jest kluczowe dla każdego właściciela kota. 

17.10.2024
|
Monika Krzepina
FIP u kota. Jak zapobiec tej groźnej chorobie?
Spis treści
angle Czym jest FIP?
angle Jak dochodzi do zakażenia?
angle Objawy FIP
angle Diagnozowanie FIP
angle Leczenie FIP
angle Zapobieganie FIP

Czym jest FIP?

FIP to choroba spowodowana mutacją koronawirusa FCoV, który jest stosunkowo powszechnie spotykany w populacji kotów. Większość kotów zakażonych wirusem FCoV nie wykazuje żadnych objawów i pozostaje zdrowa. Niestety, w rzadkich przypadkach wirus mutuje, a zakażony kot rozwija FIP. Choroba może przybrać dwie formy: mokrą (wysiękową) i suchą (bezwysiękową). Obie są równie groźne, a ich przebieg zależy od stopnia zaawansowania i odporności zwierzęcia.

Jak dochodzi do zakażenia?

Koronawirus FCoV rozprzestrzenia się głównie drogą pokarmową, a jego obecność w środowisku, w którym przebywają koty, jest stosunkowo powszechna. Koty mogą się zakazić przez kontakt z zakażonymi odchodami, śliną lub powierzchniami, na których wirus się osadził. Wirus nie jest groźny dla ludzi ani innych zwierząt domowych, ale szybko rozprzestrzenia się w dużych skupiskach kotów, takich jak schroniska czy hodowle.

Niemal każdy kot, który miał kontakt z koronawirusem, jest nosicielem wirusa FCoV. W większości przypadków zakażenie przechodzi bezobjawowo, jednak wirus pozostaje w organizmie zwierzęcia. W pewnych warunkach może dojść do jego mutacji, co prowadzi do rozwoju FIP. Czynniki sprzyjające mutacji wirusa to m.in. osłabiona odporność, stres, a także młody wiek kota.

Objawy FIP

Objawy FIP różnią się w zależności od postaci choroby. Wyróżniamy postać mokrą oraz suchą, każda z nich manifestuje się nieco innymi symptomami.

Postać mokra (wysiękowa)

Postać mokra charakteryzuje się obecnością płynu w jamie brzusznej lub opłucnej. Objawy są bardziej gwałtowne i intensywne:

  • Powiększenie brzucha: gromadzenie się płynu w jamie brzusznej powoduje widoczne powiększenie brzucha. W niektórych przypadkach płyn może gromadzić się w klatce piersiowej, co utrudnia oddychanie.
  • Problemy z oddychaniem: jeśli płyn gromadzi się wokół płuc, kot może mieć trudności z oddychaniem, dusić się i wykazywać ogólny niepokój.
  • Osłabienie i apatia: kot staje się słaby, apatyczny, traci zainteresowanie jedzeniem i zabawą.
  • Gorączka: koty z FIP często wykazują gorączkę, która nie reaguje na leczenie antybiotykami.

Postać sucha (bezwysiękowa)

Postać sucha jest trudniejsza do zdiagnozowania i charakteryzuje się bardziej przewlekłym przebiegiem:

  • Niedowłady, drgawki, a nawet paraliż.
  • Utrata masy ciała i ogólne osłabienie
  • Zapalenie oczu i problemy wzrokowe
  • Objawy narządowe: postać sucha może atakować różne narządy, co prowadzi do specyficznych objawów w zależności od lokalizacji, np. żółtaczki przy uszkodzeniu wątroby czy problemów z nerkami.

Diagnozowanie FIP

FIP jest trudny do zdiagnozowania, ponieważ nie istnieje jednoznaczny test, który mógłby potwierdzić obecność wirusa FIP. Diagnoza opiera się na obserwacji objawów klinicznych oraz badaniach dodatkowych, takich jak:

  • Badania krwi: mogą wykazać m.in. anemię, niski poziom albumin oraz podwyższony poziom globulin.
  • Badanie płynu z jam ciała: w przypadku postaci mokrej można pobrać próbkę płynu z jamy brzusznej lub opłucnej do analizy.
  • Ultrasonografia i RTG: pozwalają na ocenę obecności płynu w jamach ciała i oceny ogólnego stanu narządów wewnętrznych.
  • Testy serologiczne: nie są jednoznaczne, ale mogą wspierać diagnozę w połączeniu z innymi wynikami badań.

Leczenie FIP

Niestety, FIP jest chorobą nieuleczalną i śmiertelną w większości przypadków. Przez wiele lat leczenie było jedynie objawowe i polegało na łagodzeniu symptomów. W ostatnich latach pojawiły się jednak nowe leki, które dają nadzieję na przedłużenie życia kota, a nawet na całkowite wyleczenie w niektórych przypadkach. Wśród najnowszych opcji terapeutycznych znajdują się:

GS-441524: lek ten, pochodzący od remdesiviru (leku przeciwwirusowego), wykazuje pozytywne wyniki w leczeniu FIP, szczególnie w przypadku wczesnego rozpoznania. Jest jednak dostępny tylko w niektórych krajach.

Steroidy i leki przeciwzapalne: stosowane są w celu łagodzenia objawów i zmniejszenia stanów zapalnych.

Antybiotyki: wspomagająco stosowane w przypadku infekcji wtórnych, choć nie wpływają na przebieg samego FIP.

Zapobieganie FIP

Chociaż szczepionki na FCoV są dostępne, ich skuteczność i powszechność stosowania są ograniczone. Dlatego kluczowe znaczenie ma zapobieganie zakażeniom koronawirusem FCoV, co jest szczególnie trudne w miejscach, gdzie koty mają bliski kontakt. Można podjąć działania prewencyjne, takie jak:

  • Dbanie o higienę i unikanie dużych skupisk kotów: warto regularnie sprzątać kuwety, a koty powinny być izolowane w przypadku podejrzenia FIP.
  • Wzmacnianie układu odpornościowego: dobre odżywienie i odpowiednia opieka weterynaryjna są kluczowe w zapobieganiu mutacji wirusa.
  • Szybka reakcja na objawy choroby: regularne badania i obserwacja kotów mogą pomóc we wczesnym wykryciu FIP i podjęciu działań terapeutycznych.