Kameleon jemeński. Jak sprostać jego zmiennym wymaganiom?

Terrarium to jego cały świat

Kameleon jemeński nie przystosuje się do przypadkowych warunków – jego środowisko życia musi być starannie zaplanowane. Przede wszystkim, terrarium powinno być wysokie i przestronne, o wymiarach co najmniej 50x50x100 cm dla dorosłego osobnika. Najlepiej sprawdzi się model z siatkowymi bokami, zapewniającymi odpowiednią wentylację. We wnętrzu należy umieścić liczne gałęzie, konary i rośliny (żywe lub sztuczne), które umożliwią wspinanie się i zapewnią poczucie bezpieczeństwa.

Temperatura powinna być zróżnicowana: na górze ciepła strefa z żarówką grzewczą (ok. 30°C), a u dołu chłodniejsze miejsce (22–24°C). Nie można też zapomnieć o świetlówce UVB, wspomagającej metabolizm wapnia i chroniącej przed chorobami kości. Wilgotność powietrza utrzymujemy na poziomie 60–80% poprzez codzienne zraszanie wnętrza.

Dieta kameleona jemeńskiego

Choć świerszcze to podstawa diety kameleona jemeńskiego, nie mogą być jego jedynym pokarmem. Właściwe żywienie musi być zbilansowane i urozmaicone, by zapewnić odpowiedni poziom białka, witamin i minerałów. Oprócz świerszczy warto wprowadzić karaczany, szarańczę, drewnojady, larwy mącznika oraz muchy.

Kameleony jemeńskie są także częściowo roślinożerne – można im podawać np. mniszek lekarski, rukolę, cykorię, listki hibiskusa czy plasterki ogórka. Co ważne, kameleony nie piją z misek – wodę pobierają z liści, dlatego trzeba codziennie zraszać roślinność w terrarium. Odpowiednie żywienie wpływa bezpośrednio na kondycję skóry, odporność i ogólne samopoczucie gada – zaniedbania w tej sferze szybko prowadzą do problemów zdrowotnych i konieczności konsultacji ze specjalistą.

Zachowanie i sygnały ostrzegawcze

Kameleony jemeńskie są samotnikami o bardzo wyczulonych zmysłach i zmiennym nastroju. Ich zachowanie może być trudne do odczytania dla niedoświadczonego opiekuna, dlatego obserwacja to klucz do zrozumienia ich potrzeb.

• Zmiana koloru ciała to pierwszy i najbardziej widoczny sygnał – jasne barwy zwykle oznaczają spokój, natomiast ciemne – stres lub agresję.
• Otwieranie pyska, bujanie się na gałęzi czy trzymanie oczu zamkniętych w ciągu dnia to kolejne oznaki problemów.
• Kameleon może też wydawać syczące dźwięki, uciekać lub okazywać niepokój przy zbliżaniu się opiekuna – to wyraźny znak, że potrzebuje spokoju.

Każda zmiana zachowania – np. apatia, brak apetytu, nadmierna senność – powinna być sygnałem alarmowym. Kameleony nie lubią dotyku, hałasu, częstych zmian w otoczeniu, dlatego kontakt z nimi powinien być ograniczony do minimum. Początkujący terrarysta powinien nauczyć się odczytywać te subtelne, ale niezwykle ważne sygnały.

Zdrowie i profilaktyka kameleonów

Zdrowie kameleona jemeńskiego zależy przede wszystkim od warunków, jakie zapewni mu opiekun. Najczęstsze problemy zdrowotne to metaboliczna choroba kości (MBD) spowodowana niedoborem wapnia i witaminy D3, infekcje dróg oddechowych (często wynikające z przeciągów lub zbyt wysokiej wilgotności) oraz pasożyty jelitowe.

Objawy, które powinny wzbudzić niepokój, to: opuchlizna kończyn, apatia, brak apetytu, ciemne ubarwienie, biegunka lub osowiałość. W takiej sytuacji należy jak najszybciej udać się do weterynarza specjalizującego się w gadach – nie każdy lekarz zna się na potrzebach kameleonów. Warto również raz w roku wykonać badania profilaktyczne, zwłaszcza jeśli gad zmienił zachowanie lub schudł. Regularna dezynfekcja terrarium, dbałość o dietę i światło UVB to podstawy profilaktyki.