Nosówka u psa. Jak zapobiec tej groźnej chorobie?

Czym jest nosówka?

Nosówka to wysoce zakaźna choroba wirusowa, wywoływana przez wirus z rodziny Paramyxoviridae, który jest blisko spokrewniony z wirusem odry. Wirus ten atakuje różne układy organizmu psa, co sprawia, że choroba może przebiegać bardzo różnorodnie. Na nosówkę narażone są głównie młode psy, ale również dorosłe, zwłaszcza te, które nie zostały zaszczepione.

Nosówka przenosi się głównie przez kontakt z wydzielinami zakażonych zwierząt, takimi jak ślina, mocz, kał czy wydzielina z nosa i oczu. Wirus może być również przenoszony drogą kropelkową – przez kontakt bezpośredni z chorym psem lub przedmiotami, które miały z nim styczność. Choroba może rozprzestrzeniać się nie tylko wśród psów, ale także u innych zwierząt mięsożernych, takich jak lisy, fretki czy kojoty.

Objawy nosówki u psów

Nosówka ma różne stadia rozwoju, a objawy mogą się różnić w zależności od stopnia zaawansowania choroby oraz układów, które zostały zaatakowane. W początkowej fazie objawy mogą przypominać zwykłe przeziębienie lub infekcję górnych dróg oddechowych, co może wprowadzać w błąd opiekunów zwierząt. Najczęstsze objawy to:

• Gorączka – wczesnym objawem jest podwyższona temperatura ciała. U psa może pojawić się gorączka do 39–40°C, która może ustępować i wracać falami.
• Wydzielina z nosa i oczu – jednym z charakterystycznych objawów są wodniste, a następnie ropne wydzieliny z oczu i nosa. W miarę postępu choroby wydzieliny stają się bardziej gęste i mogą prowadzić do zapalenia spojówek oraz nosa.
• Kaszel i duszności – wirus nosówki atakuje układ oddechowy, co może objawiać się kaszlem, kichaniem, dusznościami oraz zapaleniem płuc. Pies może mieć trudności z oddychaniem i stawać się apatyczny.
• Brak apetytu i wymioty – wirus może także zaatakować układ pokarmowy, co powoduje brak apetytu, wymioty oraz biegunkę, która może prowadzić do szybkiego odwodnienia psa.
• Problemy neurologiczne – w zaawansowanej fazie nosówka atakuje układ nerwowy, co prowadzi do wystąpienia objawów neurologicznych, takich jak drżenie mięśni, tiki nerwowe, konwulsje czy nawet porażenia. Charakterystycznym objawem są tzw. "padaczki nosówkowe", które objawiają się mimowolnym żuciem lub gryzieniem powietrza. Te objawy mogą utrzymywać się nawet po zakończeniu leczenia.
• Zmiany skórne – w niektórych przypadkach nosówka powoduje zmiany skórne, takie jak rogowacenie poduszek łap i nosa. Skóra może stać się twarda i popękana.

Przebieg choroby

Nosówka przebiega w kilku fazach. Początkowo wirus atakuje układ oddechowy i pokarmowy, powodując kaszel, katar, wymioty i biegunkę. W miarę postępu choroby wirus może atakować układ nerwowy, co prowadzi do wystąpienia poważniejszych objawów, takich jak drgawki, paraliż czy zaburzenia równowagi.

Przebieg choroby zależy w dużej mierze od wieku psa, jego stanu zdrowia oraz szybkości reakcji ze strony opiekuna. Młode, nieszczepione psy są najbardziej narażone na ciężki przebieg nosówki i mogą zginąć w wyniku powikłań, takich jak zapalenie płuc lub uszkodzenie mózgu.

Diagnostyka

Rozpoznanie nosówki może być trudne, ponieważ wiele objawów przypomina inne choroby, takie jak kaszel kenelowy czy parwowiroza. Weterynarz, oprócz badania klinicznego, może zlecić badania laboratoryjne w celu potwierdzenia obecności wirusa nosówki. Najczęściej stosowane testy to:

1. Badania krwi – mogą wykazać zmiany w morfologii krwi, takie jak leukopenia (zmniejszona liczba białych krwinek), co jest typowe dla zakażeń wirusowych.
2. Testy serologiczne – pozwalają wykryć przeciwciała przeciwko wirusowi nosówki w organizmie psa.
3. Test PCR – pozwala na wykrycie materiału genetycznego wirusa nosówki w próbkach pobranych z wydzielin psa (z nosa, oczu) lub w krwi.

Leczenie nosówki

Nie istnieje specyficzne leczenie przeciwwirusowe, które byłoby w stanie wyeliminować wirusa nosówki. Terapia nosówki opiera się głównie na leczeniu objawowym oraz wspomagającym, mającym na celu złagodzenie symptomów i zapobieganie powikłaniom. Leczenie może obejmować:

Antybiotyki – stosowane w celu zapobiegania wtórnym zakażeniom bakteryjnym, które mogą towarzyszyć nosówce, zwłaszcza gdy rozwija się zapalenie płuc.

Płynoterapia – w przypadku odwodnienia spowodowanego biegunką i wymiotami podaje się płyny dożylne, aby utrzymać równowagę elektrolitową.

Leki przeciwzapalne i przeciwgorączkowe – mogą być stosowane w celu zmniejszenia gorączki i stanu zapalnego.

Leki przeciwdrgawkowe – w przypadku objawów neurologicznych, takich jak drgawki, stosuje się leki mające na celu złagodzenie objawów padaczkowych.

Wsparcie żywieniowe – psy, które odmawiają jedzenia, mogą wymagać karmienia dożylnego lub przez zgłębnik.

Zapobieganie nosówce

Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania nosówce jest szczepienie. Szczepionki przeciwko nosówce są powszechnie dostępne i stanowią standardową część programu szczepień dla psów. Szczenięta powinny być zaszczepione po raz pierwszy w wieku około 6-8 tygodni, a następnie w wieku 12-16 tygodni. Kolejne szczepienia przypominające są konieczne co kilka lat, w zależności od zaleceń weterynarza.

Oprócz szczepień, ważne jest także ograniczenie kontaktu psa z potencjalnie zakażonymi zwierzętami, zwłaszcza w miejscach publicznych, takich jak schroniska, parki dla psów czy wystawy psów.

Nosówka a inne zwierzęta

Nosówka jest chorobą, która może atakować nie tylko psy, ale także inne mięsożerne ssaki, takie jak lisy, fretki czy kojoty. W związku z tym, w gospodarstwach domowych, gdzie trzymane są inne zwierzęta podatne na nosówkę (np. fretki), również one powinny być regularnie szczepione.