Skakun królewski. Mały pająk o niezwykłych zdolnościach

Autor:
Agnieszka Żmiejko
16.03.2025
Autor: Agnieszka Żmiejko

Skakun królewski to niewielki, ale fascynujący pająk należący do rodziny skakunowatych. Jego wyjątkowa inteligencja, doskonały wzrok oraz umiejętność skakania na odległości kilkukrotnie przekraczające długość jego ciała sprawiają, że jest jednym z najbardziej interesujących pajęczaków. Jakie ma umiejętności i jak wygląda jego hodowla?

Skakun królewski. Mały pająk o niezwykłych zdolnościach
angle Wygląd i cechy charakterystyczne skakuna królewskiego
angle Jak poluje skakun królewski?
angle Hodowla skakuna królewskiego

Wygląd i cechy charakterystyczne skakuna królewskiego

Skakun królewski jest jednym z największych przedstawicieli rodziny skakunowatych. Dorosłe osobniki osiągają od 1 do 2 cm długości, co czyni je stosunkowo dużymi w porównaniu do innych skakunów. Ich ciało pokryte jest delikatnymi włoskami, które pomagają im wyczuwać drgania otoczenia.

Najbardziej charakterystyczną cechą skakuna królewskiego jest jego doskonały wzrok. Posiada cztery duże oczy z przodu głowotułowia oraz cztery mniejsze rozmieszczone wokół głowy, co daje mu niemal panoramiczne pole widzenia. Dzięki temu potrafi precyzyjnie ocenić odległość do swojej ofiary i wykonać niezwykle precyzyjne skoki.

Kolorystyka tych pająków może się różnić w zależności od płci. Samice zazwyczaj mają szary, brązowy lub beżowy odcień ciała z delikatnymi białymi wzorami, podczas gdy samce są kontrastowe, często czarne z metalicznymi zielonymi lub niebieskimi szczękoczułkami (chelicera).

Jak poluje skakun królewski?

Skakuny królewskie to wyjątkowo sprytni łowcy, którzy nie używają sieci do polowania. Zamiast tego wykorzystują swoją inteligencję, wzrok i skoczność, aby skutecznie atakować ofiary. Jak wygląda ich polowanie?

  • Skakun królewski uważnie obserwuje swoją ofiarę, ocenia jej odległość i zachowanie.
  • Podkrada się ostrożnie, wykorzystując otoczenie jako osłonę.
  • Wykonuje błyskawiczny skok w kierunku zdobyczy, chwytając ją szczękoczułkami.
  • 4Wstrzykuje jad, który szybko obezwładnia owada.

Mimo że są drapieżnikami, skakuny królewskie nie wykazują agresji wobec ludzi. Są raczej ciekawskie i mogą nawet obserwować otoczenie w sposób przypominający ludzką ciekawość. W hodowli mogą rozpoznawać opiekuna i z czasem oswajać się z jego obecnością.

Czytaj również -> Pająki domowe. Tarantule i ptaszniki dla początkujących

Hodowla skakuna królewskiego

Dla jednego skakuna królewskiego wystarczy terrarium o wymiarach 15x15x20 centymetrów, choć większa przestrzeń zawsze będzie korzystniejsza. Wentylacja w terrarium powinna być dobrze zaplanowana, ponieważ skakuny źle znoszą wysoką wilgotność.

Jako podłoże można wykorzystać torf kokosowy lub korę, jednak większość czasu pająk spędza na pionowych powierzchniach. W celu zapewnienia mu odpowiednich warunków warto dodać do terrarium patyczki, rośliny i kawałki kory, które ułatwią wspinaczkę i stworzą bezpieczne schronienie.

Temperatura w terrarium powinna wynosić od 24 do 28 stopni Celsjusza w ciągu dnia, natomiast w nocy może spadać do około 20 stopni. Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie od 50 do 60 procent, jednak nie należy nadmiernie zraszać wnętrza, ponieważ skakuny nie tolerują zbyt wilgotnego środowiska.

Podstawą diety skakuna królewskiego są małe owady, takie jak muszki owocowe, świerszcze czy mączniki. Pokarm powinien być podawany co dwa do trzech dni, a jego ilość należy dostosować do apetytu pająka.

FAQ
Najczęściej zadawane pytania
Czy skakun królewski jest jadowity?

Tak, ale jego jad jest nieszkodliwy dla człowieka. Służy do paraliżowania ofiar, takich jak owady, ale nie stanowi zagrożenia dla ludzi.

Czy skakuna królewskiego można oswoić?

Skakuny królewskie nie są zwierzętami domowymi w tradycyjnym znaczeniu, ale mogą przyzwyczaić się do obecności opiekuna. Są ciekawskie i często obserwują ludzi, co czyni je wyjątkowo interesującymi do obserwacji.

Czy skakun królewski tworzy sieci?

Nie, skakun królewski nie buduje klasycznych pajęczyn łownych. Tworzy jedynie niewielkie schronienia z pajęczyny, w których odpoczywa lub przechodzi wylinkę.